Այս վերջին պատերազմը հավաստեց, որ հայ ժողովուրդի պատմական, երկկողմանի և ՀԱՊԿ-ի շրջանակներում դաշնակից՝ Ռուսաստանը բոլոր  առումով, մեղմ ասած՝ հուսալի չէ: Աշխարհի քարտեզի վրա իր փոքրությամբ աննշմար Հայաստանի տեղն արդեն իսկ դատավճիռ է, շրջապատված՝ թշնամի և ոչ բարյացկամ հարևաններով, սակայն այն գլոբալ առումով ճանաչելի է, որպես՝ միջազգային համարում ունեցող ազգի հայրենիք: Այս պատերազմից հետո առավել սրությամբ դրվեց հուսալի դաշնակից ունենալու հրատապությունը Հայաստանի համար, հարց, որի փնտրտուքի մեջ պետք է նախ՝ ամրապնդել հարաբերությունները այն միակ անդավաճան դաշնակցի հետ, որ կոչվում է՝ Հայոց սփյուռք: